عوارض سنگ کلیه بزرگ

سنگ‌های کلیه ممکن است علائم درد و ناراحتی را ایجاد کنند، اما تا زمانی که حرکت نکنند، علائم ندارند. درمان اولیه برای کاهش درد و ناراحتی از داروهای مخدر تجویز شده توسط پزشک شروع می‌شود. در صورت عدم موفقیت در درمان‌های متداول، اقدامات تهاجمی مانند لیتوتریپسی در نظر گرفته می‌شود.

همچنین، سنگ‌های کلیه می‌توانند به انسداد مسیر دفع ادرار منجر شده و در صورت ادامه این انسداد، به اختلالات جدی مانند عفونت‌های کلیه و حتی سپسیس یا شوک عفونی منجر شوند. بنابراین، شناخت علائم سنگ کلیه و درمان به موقع از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله به بررسی عوارض سنگ کلیه بزرگ خواهیم پرداخت و به شما می‌گوییم چه سایزی از سنگ کلیه بزرگ حساب می شود؟

سنگ کلیه می‌تواند باعث عوارض خطرناکی شود که برای فرد مبتلا به آن موجب ناراحتی و ایجاد شرایط وحشتناکی شود. از جمله عوارض سنگ کلیه بزرگ شامل موارد زیر باست:

1. درد شدید در پهلو و زیر دنده‌ها: سنگ کلیه می‌تواند درد شدیدی در منطقه پهلو و زیر دنده‌ها ایجاد کند. این درد ممکن است به سمت شکم و کشاله‌های ران نیز گسترش یابد.
2. درد و ضربان شدید در دستگاه ادراری: برخی از افراد ممکن است درد ناگهانی در منطقه دستگاه ادراری تجربه کنند که با ضربان شدید همراه است.
3. درد و سوزش هنگام ادرار: وقتی که ادرار از مجرای ادراری آسیب دیده عبور می‌کند، ممکن است درد و حس سوزش ایجاد شود.
4. تغییر رنگ و شفافیت ادرار: ادراری که متأثر از وجود سنگ کلیه است ممکن است رنگ صورتی، قرمز یا قهوه‌ای داشته باشد. همچنین، ممکن است ادرار کدر یا دارای بوی نامطبوع باشد.
5. نیاز مداوم به ادرار کردن: سنگ کلیه ممکن است منجر به نیاز مداوم به ادرار کردن شود، یا موجب دفع مقدار کمی از ادرار شود.
6. تهوع و استفراغ: یکی دیگر از عوارض سنگ کلیه بزرگ این است که افراد مبتلا به سنگ کلیه ممکن است احساس تهوع کرده و استفراغ کنند.
7. تب و لرز: اگر عفونت در مسیر ادراری ایجاد شود، ممکن است با تب و لرز همراه باشد.

در نهایت، اگر سنگ کلیه تنها به عوارض دردی منجر نشود و در موارد شدید‌تر به عنوان عوامل خطرناک مطرح شود، انسداد مسیر ادراری و تنظیم نامناسب ادرار می‌تواند منجر به انباشته‌شدن ادرار در پشت ناحیه تنگ و مسدودی شود، که می‌تواند به عفونت‌های کلیه و انتقال آنها به خون منجر شود. این وضعیت در موارد خاص می‌تواند به شرایط بسیار جدی‌تری مانند سپسیس (عفونت خونی) منجر شود.

سنگ‌های کلیه از طریق تکنیک‌های تصویربرداری اشعه ایکس، سی‌تی اسکن و سونوگرافی اندازه‌گیری می‌شوند. این روش‌ها به پزشکان اطلاعاتی از اندازه، موقعیت سنگ کلیه و هرگونه آسیبی که به دستگاه ادراری وارد کرده باشند، ارائه می‌دهند.

با این حال، توجه به این نکته‌ ضروری است که تکنیک‌های تصویربرداری همواره نمی‌توانند در مورد اندازه‌گیری دقیق سنگ کلیه قطعی باشند. برای مثال، سنگ‌های کوچک ممکن است در عکس‌برداری از اشعه ایکس قابل مشاهده نباشند، در حالی که اندازه‌گیری دقیق سنگ‌های بزرگ‌تر به دلیل شکل نامنظم آن‌ها ممکن است دشوار باشد. در نتیجه، تفسیر دقیق و حرفه‌ای تصاویر توسط پزشکان متخصص امری حیاتی برای تشخیص و درمان سنگ‌های کلیه محسوب می‌شود.

سنگ کلیه می‌تواند در محدوده اندازه‌های گوناگونی باشد؛ از کریستال‌های ریز که تنها تحت میکروسکوپ قابل مشاهده‌اند تا سنگ‌های بزرگی که کل کلیه را پر کرده و کمل اشغال می‌کنند و قابلیت تشخیص دادن آن‌ها به سادگی وجود ندارد. متخصصان کلیه و مجاری ادراری این سنگ‌ها را بر اساس اندازه در چهار دسته طبقه‌بندی می‌کنند:

1. سنگ کلیه کوچک: کمتر از 4 میلی‌متر قطر دارند.
2. سنگ کلیه متوسط: اندازه آن‌ها بین 4 تا 6 میلی‌متر قطر است.
3. سنگ کلیه بزرگ: دارای قطر 6 تا 8 میلی‌متر هستند.
4. سنگ کلیه بسیار بزرگ: قطر آن‌ها بیشتر از 8 میلی‌متر است.